top of page

Ukraynalı arkadaşımın gözünden Türkiye'de Gönüllülük

1- Ankara Türkiye'de ne kadar kaldınız? Ankara'yı nasıl seçtiniz ve proje amacınız neydi?


"Bu Kütüphane Sessiz Değil 3" projesi çerçevesinde 12 ay boyunca Ankara'da (Türkiye) ESC uzun süreli gönüllüsüydüm.

Proje faaliyetleri ve sorumluluklarım şunlardı:

- Tanıtım, Görünürlük ve Medya;

- İngilizce Konuşma Kulübü;

- Oyuncak Bağış Organizasyonu;

- Ahşap Oyuncak Atölyeleri;

- Çocuklar için Alternatif Eğitim.

Türkiye'yi daha önce hiç gitmediğim bir ülke olarak seçtim ve Ukrayna'dan tamamen farklı bir deneyim yaşamak istedim. Tabii ki Türkiye'de harika zaman geçirdim ama projemden önce düşündüğüm gibi ülkemden çok da farklı değil.



ree

2- Gönüllülük projelerinde ne kadar süredir çalışıyorsunuz? Nasıl başlamaya karar verdiniz ve motivasyonunuz nedir?


2015'ten beri gönüllü olarak çalışıyorum. Yani yaklaşık 6 yıl oldu. Motivasyonum her zaman aynıydı

İhtiyacı olan insanlara yardım etmek ve başkalarının hayatını daha iyi hale getirmek için elimden gelenin en iyisini yapmak.

3- Gönüllülükte ve Türkiye'de unutamadığınız güzel anılarınızdan bahseder misiniz?


Evet, tabii, hem genel olarak hem de Türkiye'de gönüllülükle ilgili çok anım var. Bazılarından bahsedebilirim. Avrupa Günleri kutlaması karelerinde "Açık mikrofon"umu nasıl yönettiğimi hatırlıyorum. Muhteşemdi! Tabii ki çok endişeleniyordum ve bu benim kişisel gelişimim için çok büyük bir adımdı. Bu yüzden yabancı ülkelerden AGH gönüllüleriyle konuşuyordum, onlar hakkında bilgi topluyordum, onlara Ukrayna'ya gelme amaçlarının ne olduğunu ve ülkemde nasıl hissettiklerini soruyordum. Ne de olsa şehir merkezinde benim yürüttüğüm, gönüllülerimize yardım eden ve konuşmalarını İngilizce'den Ukraynaca'ya çeviren büyük bir etkinliğimiz vardı. Pek çok insan beni dinliyordu ve bu çok sıra dışıydı. Bu olaydan sonra her şeyi yapabileceğimi hissettim.

Türkiye'den bahsetmek benim için en unutulmazı çocuklarla ahşap oyuncak atölyeleri, müzedeki etkinlikler gibi farklı etkinlikler yapmaktı. Çocukları pek anlamıyordum çünkü o zamanlar Türkçe bilmiyordum ama gözlerinin nasıl parladığını, anne babalarının onları nasıl desteklediğini gördüm ve çocukluk yaşlarımda buna benzer bir şey olsa ne yapardım diye hayal etmeye başladım. çünkü çocuklar ve ebeveynleri için özel bir bağ ve hatıralar yaratıyor.


ree



4- Bir Ukraynalı olarak Türkiye sizin için nasıldı? Türkiye'ye uyum sağlamakta zorlandınız mı? Evet ise nasıl ve uyum sağlamak ne kadar sürdü?


Dürüst olmak bana tuhaf geldi ama hayır. Hızlı adapte oldum ve bu benim için çok şaşırtıcıydı! Belki etrafım yardımsever ve güler yüzlü insanlarla çevrili olduğu için, belki de genel olarak kolay uyum sağlayabildiğim için. Ama evet, gerçek şu ki Türkiye'de kendimi evimde gibi hissettim ve Türkçe bilmem bile sorun değildi. Ama 3 ay kaldıktan sonra evimi, ailemi ve arkadaşlarımı çok özlediğimi hissettim ve biraz nostaljik oldum. Aynı zamanda geçti. Türkiye hakkında ne söyleyebilirim - hava çok daha sıcak ve soğuğu sevmeyen biri için harika. Ama Ankara'da benim için çok yağmurluydu ve yağmuru sevmek içimden gelmiyor. Türk doğasına, denizlerine, insanlarına ve mutfağına bayılırım. Arkadaşlarım ve ailem olmadan 1 yıl kalarak kendime meydan okuyordum ama şimdi daha fazlasını yapabileceğimi görüyorum 😅




ree





5- İki ülkeyi karşılaştırdığınızda fikriniz nedir? Farklılıkları ve benzerlikleri nelerdir? (sosyal hayat, yiyecekler, bürokrasi vb.)


İnsanlar ve zihniyetler her iki ülkede de benzer. Ama genel olarak Ukraynalıların giyim tarzında daha özgür olduklarını ve ayrılmayı daha çok sevdiklerini hissettim. Ancak, elbette, bir şehre de bağlıdır. Benzer yemeklerimiz var ve ikimiz de arkadaş canlısı ve misafirperveriz. Türkiye'de insanların daha az içmesini ve dışarıda sarhoş insan olmamasını sevdim, çünkü Ukrayna'da çok oluyor. Ukrayna'da sosyal hayat daha gelişmiş sanırım ama yine de şehre bağlı. Ankara'da vakit geçirecek pek aktivite bulamadım ama eminim İstanbul'da, İzmir'de, Antalya'da çok daha fazlası vardır. Türkiye'de bürokrasi gibi farklı prosedürleri yapmak benim için çok daha zordu, ama muhtemelen dili bilmediğim için. Ve bence Türkler yemek yemeyi daha çok seviyorlar, ama sorun değil, biz Ukraynalıların genellikle yapmadığımız kahvaltıya önem veriyorlar. Türkiye'deyken anın tadını çıkarmayı öğrendim. Bence çok önemli ve Türk insanı nasıl düzgün dinleneceğini biliyor. Ayrıca sanırım Türkiye'de aile bireyleri arasındaki bağ daha güçlü, Ukrayna'da insanlar bazen nereden geldiklerini ve akrabalarının kim olduğunu unutuyor.



6- Türkiye'de en sevdiğiniz yerler?


Kaş, İstanbul ve İzmir diyebilirim ve Bursa'yı da sevdim. Denizi severim, bu yüzden şehre geldiğimde ilk baktığım şey bu. Anıtkabir'i de beğendim, özel bir havası var ve oraya gitmek her zaman güze hissettiriyor.

ree



7- Türkiye'de en çok özlediğiniz şeyler neler ve tekrar gitmek istiyor musunuz?


Arkadaşlarımı, yemeği ve denizi özledim. Sanırım sadece ziyaret etmek değil, bir süre orada yaşamak isterim. Türkiye benim ikinci vatanım ve kalbimde özel bir yeri var ve hep öyle kalacak. Türkçemi biraz geliştirdikten sonra gelip şimdi nasıl olacağını ve bu durumda nelerin değişeceğini görmek isterdim. Şehirler arası ulaşımı çok sevdiğimi söylemeyi unuttum! Servisleri harika ve keşke Ukrayna'da benzer bir şeye sahip olabilseydik. Bu yüzden kesinlikle tekrar geleceğimden eminim. Görüşürüz, Türkiye! :))



 
 
 

Yorumlar


Yazı: Blog2_Post

Subscribe

Thank you!

©2021, karyowski tarafından Wix.com ile kurulmuştur.

bottom of page